کدام یک در کار اخلاقی ترند؟ کارمندان ایرانی یا ایتالیایی؟
به گزارش دوست داشتنی ها، پژوهشگران کشور در قالب یک پژوهش به آنالیز شاخص های اخلاق کاری میان جمعی از کارمندان ایرانی و ایتالیایی پرداخته اند.
با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.
به گزارش خبرنگاران، اخلاق کار از نیازهای اساسی کشورهاست؛ زیرا نیروی انسانی برخوردار از اخلاق کار قوی و پیشرفته، نقش مهمی در تحقق اهداف ملی هر کشور دارد. به همین دلیل، در محافل علمی به آنالیز اخلاق کار و عوامل موثر بر آن، به طور گسترده توجه شده است.
در مطالعه ای بین فرهنگی که توسط سیروس احمدی؛ محقق دانشگاه یاسوج اجرا شده است، اخلاق کار در ایران به منزله کشوری اسلامی، در حال توسعه و با فرهنگ جمع گرایانه با ایتالیا به منزله کشوری کاتولیک، توسعه یافته و با فرهنگ فردگرایانه مقایسه شد و رابطه آن با منبع کنترل درونی، مورد آنالیز نهاده شد.
این پژوهش در چارچوب پیمایش بین فرهنگی اجرا شده است. پژوهش بین فرهنگی؛ پژوهشی است که وجوه اشتراک و افتراق مردم در فرهنگ های متفاوت را آنالیز می نماید. جامعه آماری تحقیق، کارکنان غیر هیئت علمی در دو دانشگاه دولتی در ایتالیا و ایران بودند و در مجموع 306 نفر شامل 174 ایتالیایی و 132 ایرانی به منزله نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش اخلاق کار از فرم اخلاق کار چندبعدی مریداک و همکاران (2013) استفاده شد.
دو مفهوم اساسی که در این مطالعه مورد آنالیز نهاده شده، اخلاق کار و منبع کنترل درونی است.
اخلاق کار؛ مجموعه ای از ارزش های اخلاقی مبتنی بر سخت کوشی و پر کوششی است که شاخص های متعددی را در برمی گیرد. شاخص های اخلاق کار شامل موارد زیر هستند:
مرکزیت کار؛ باور به اینکه کار در ذات خود، ارزش دارد،
خوداتکایی؛ استقلال انجام وظیفه،
سخت کوشی؛ باور به اینکه سطح بالاتری از کوشش، کلید انجام موثر هر وظیفه است،
اخلاقیات؛ تمایل به رفتار عادلانه و اخلاقی،
به تاخیر انداختن رضایت؛ ظرفیت به تعویق انداختن پاداش،
فراغت؛ ارزش قائل شدن برای فعالیت های غیر کاری و
وقت اتلاف شده؛ استفاده موثر از زمان
منبع کنترل؛ دومین مفهوم آنالیز شده در این تحقیق است و بیان کننده باور فرد به این مطلب است که آیا او خودش کنترل کننده حوادث و رویدادهاست یا دیگران قدرتمندی معین کننده حوادث و رویدادها هستند. اگر فرد خودش را معین کننده بداند، منبع کنترل درونی و اگر دیگران را معین کننده بداند، منبع کنترل بیرونی دارد.
به گفته پژوهشگر این تحقیقیافته ها نشان داد که اخلاق کار بین کارکنان ایتالیایی از کارکنان ایرانی قوی تر است و علاوه بر آن، در هر دو گروه، رابطه معناداری بین منبع کنترل درونی و اخلاق کار وجود دارد.
بر اساس داده های این پژوهش: اخلاق کار کارکنان ایرانی در ابعاد سخت کوشی و فراغت، به طور معناداری از کارکنان ایتالیایی بالاتر است. از سوی دیگر کارکنان ایتالیایی در ابعاد اخلاقیات، وقت اتلاف شده و خوداتکایی، اخلاق کار قوی تری دارند. کارکنان ایرانی و ایتالیایی در ابعاد مرکزیت کار، کامروایی معوق، شرایط مشابهی دارند. در نهایت با استناد به کل نمرات فرم اخلاق کار چند بعدی، کارکنان ایتالیایی اخلاق کار قوی تری نسبت به کارکنان ایرانی دارند.
در این مقاله آمده است: با توجه به یافته های پژوهش، کارکنان ایرانی در سخت کوشی و فراغت، موقعیت بهتری نسبت به کارکنان ایتالیایی دارند که دلایل این امر باید بیشتر تحلیل و آنالیز شوند. در نهایت؛ با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر رابطه معنی دار منبع کنترل درونی و اخلاق کار در هر دو گروه ایرانی و ایتالیایی، پیشنهاد می گردد به تقویت منبع کنترل درونی نیروی کار به منزله یک مهارت روانی- اجتماعی بیشتر توجه گردد. این امر می تواند در مصاحبه های آغاز استخدام نیز استفاده گردد.
نتایج این پژوهش تابستان 99، در فصل نامه جامعه شناسی کاربردی وابسته به دانشگاه اصفهان به چاپ رسیده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا