دهه 70 میلادی: عصر طلایی خودروهای غول پیکر آمریکایی - دوست داشتنی ها

1- بزرگ ترین خودروهای تاریخ آمریکا در این دهه فراوری شدند

دهه 70 میلادی شاهد فراوری طولانی ترین و بزرگ ترین خودروهای تاریخ آمریکا بود که در خیابان ها مانند کشتی های زمینی حرکت می کردند. کادیلاک الدورادو (Cadillac Eldorado)، لینکلن کانتیننتال (Lincoln Continental) و بیوک الکترا 225 (Buick Electra 225) از جمله خودروهایی بودند که طول آن ها به بیش از 6 متر می رسید. این خودروها دارای بدنه های بزرگ، سپرهای کرومی براق و چراغ های بزرگ بودند که حس قدرت و عظمت را به نمایش می گذاشتند. در کنار میزان بزرگ، این خودروها از موتورهای V8 حجیم با حجم 7.0 تا 8.2 لیتر بهره می بردند که قدرت زیادی فراوری می کردند. البته وزن بالای این خودروها و مصرف سوخت بسیار زیادشان، بعدها مشکلاتی برای صاحبان آن ها ایجاد کرد. جالب است بدانید که بعضی از این مدل ها حتی امروزه در میان مجموعه داران ارزش زیادی دارند. این خودروهای بزرگ الجثه به نماد لوکس گرایی و رفاه در دهه 70 تبدیل شدند و هنوز هم در نمایشگاه های خودروهای کلاسیک مورد توجه هستند.

2- بحران نفتی 1973 خاتمه عصر خودروهای بزرگ بود

در سال 1973، بحران شدید نفتی به وقوع پیوست که تأثیر عمیقی بر صنعت خودروسازی آمریکا گذاشت. کشورهای صادرنماینده نفت (OPEC - سازمان کشورهای صادرنماینده نفت) فراوری خود را کاهش دادند که منجر به افزایش سرسام آور قیمت بنزین شد. در نتیجه، خودروهای بزرگ و پرمصرف آمریکایی که تا آن موقع بدون محدودیت در بازار جولان می دادند، ناگهان با کاهش فروش روبرو شدند. مردم دیگر توانایی پرداخت هزینه های بالای سوخت برای موتورهای V8 حجیم را نداشتند و به سمت خودروهای کوچک تر و کم مصرف تر رفتند. تویوتا (Toyota) و هوندا (Honda) از این فرصت استفاده کردند و با معرفی خودروهای مالی، بازار آمریکا را تصاحب کردند. این بحران، شرکت های بزرگ آمریکایی را مجبور کرد که به بازطراحی خودروهای خود بپردازند و ابعاد آن ها را کوچک تر نمایند. از اواخر دهه 70، خودروهایی مانند کادیلاک سری دِویل (Cadillac DeVille) و بیوک ریویرا (Buick Riviera) شروع به کاهش ابعاد خود کردند. اما برای علاقه مندان به خودروهای کلاسیک، مدل های قبل از 1973 همچنان نماد شکوه صنعت خودروسازی آمریکا محسوب می شوند.

3- خودروهای دهه 70 میلادی حضوری پررنگ در سینما داشتند

فیلم های دهه 70 میلادی پر از تعقیب و گریزهای مهیج با شورولت های عضلانی، دوج های قدرتمند و فوردهای بزرگ الجثه بود. یکی از معروف ترین فیلم هایی که در آن خودروهای این دوره نقش پررنگی داشتند، بولیت (Bullitt) با بازی استیو مک کوئین (Steve McQueen) بود که در آن فورد موستانگ GT 390 تعقیب و گریزی به یادماندنی در خیابان های سانفرانسیسکو داشت. در فیلم وانیشینگ پوینت (Vanishing Point) - نقطه ناپدید شدن نیز، دوج چلنجر (Dodge Challenger) سفیدرنگ تبدیل به یکی از نمادهای سینمای جاده ای شد. فیلم های جنایی و اکشن مانند دِ فرانسکنکشن (The French Connection) و تاکسی درایور (Taxi Driver) نیز از خودروهای دهه 70 به عنوان بخشی از هویت خود استفاده کردند. بسیاری از این خودروها با طراحی خاص و موتوری پرقدرت، به جزئی از فرهنگ پاپ و سینمای هالیوود تبدیل شدند.

4- کادیلاک الدورادو 1976 آخرین مدل دیفرانسیل جلو با موتور 8.2 لیتری بود

کادیلاک الدورادو (Cadillac Eldorado) مدل 1976 یکی از آخرین خودروهای لوکس آمریکایی با موتور بزرگ الجثه بود که قبل از تغییرات اساسی در صنعت خودروسازی فراوری شد. این خودرو دارای یک موتور 8.2 لیتری V8 (500 cubic inch) بود که در آن موقع بزرگ ترین موتور فراوریی برای خودروهای سواری محسوب می شد. الدورادو به علت طراحی کلاسیک و چراغ های پنهان (Hidden Headlights)، به یکی از زیباترین خودروهای آن دوره تبدیل شد. جالب است بدانید که این مدل، آخرین نسخه از الدورادو بود که با طراحی بزرگ و پرابهت عرضه شد. پس از این سال، خودروهای کادیلاک به سمت کاهش ابعاد و مصرف سوخت کمتر حرکت کردند. این مدل امروزه یکی از محبوب ترین خودروهای کلاسیک میان کلکسیونرها محسوب می گردد و قیمت نسخه های سالم آن بسیار بالاست.

5- تبلیغات خودروهای دهه 70 بر لوکس بودن و آزادی تأکید داشتند

در دهه 70، تبلیغات تلویزیونی و چاپی برای کادیلاک، بیوک، لینکلن، فورد و شورولت بر مفاهیمی مانند رفاه، قدرت و آزادی تمرکز داشتند. بسیاری از تبلیغات آن دوره، خودروهای غول پیکر را در جاده های بی خاتمه آمریکا به نمایش می گذاشتند تا حس استقلال و شکوه آمریکایی را القا نمایند. شعارهایی مانند مالک جاده باشید یا تجربه ای فراتر از رانندگی در تبلیغات کادیلاک و لینکلن دیده می شدند. در این تبلیغات، توجه ویژه ای به جزئیات لوکس خودروها مانند چرم داخلی، داشبورد چوبی و سیستم تهویه مطبوع می شد. حتی بعضی از ستاره های سینما و ورزشکاران مشهور در تبلیغات این خودروها حضور داشتند تا آن ها را مجذوب کننده تر جلوه دهند. این تبلیغات هنوز هم به عنوان بخشی از نوستالژی آمریکای دهه 70 شناخته می شوند و نشان دهنده دورانی هستند که خودروهای بزرگ، نماد قدرت و شکوه بودند.

6- فورد LTD یکی از محبوب ترین خودروهای خانوادگی دهه 70 بود

فورد LTD یکی از پرفروش ترین سدان های فول سایز (Full-Size Sedan) در دهه 70 میلادی بود که به عنوان خودرویی خانوادگی و لوکس در آمریکا شناخته می شد. این خودرو دارای طراحی کشیده، جلوپنجره بزرگ کرومی و چراغ های مخفی بود که به آن ظاهری خاص و متمایز می بخشید. فورد LTD معمولاً با موتورهای V8 حجیم 5.7 لیتری تا 7.5 لیتری عرضه می شد که قدرت بالایی فراوری می کردند. این خودرو به علت راحتی فوق العاده، فضای داخلی جادار و سواری نرم، یکی از محبوب ترین گزینه ها برای خانواده های آمریکایی بود. در سال های خاتمهی دهه 70، بحران سوخت باعث شد که فورد مدل های کم مصرف تری از LTD را با حجم موتور کمتر فراوری کند. این مدل بعلاوه یکی از خودروهایی بود که در فیلم های پلیسی و سریال های تلویزیونی مانند Starsky & Hutch دیده می شد. فورد LTD هنوز هم در بین علاقه مندان به خودروهای کلاسیک محبوب است و نسخه های سالم آن در بازار کلکسیونرها ارزش بالایی دارند.

7- شورولت کاپریس کلاسیک یکی از نمادهای خودروهای دهه 70 بود

شورولت کاپریس کلاسیک (Chevrolet Caprice Classic) یکی از محبوب ترین خودروهای دهه 70 بود که ترکیبی از راحتی، قدرت و طراحی کلاسیک آمریکایی را ارائه می داد. این خودرو در مدل های کوپه، سدان و استیشن واگن فراوری شد و به علت فضای داخلی وسیع و امکانات لوکس، به یکی از گزینه های محبوب رانندگان تبدیل شد. موتورهای V8 این مدل، قدرتی در حدود 275 تا 300 اسب بخار فراوری می کردند که برای جاده های وسیع آمریکا ایده آل بود. یکی از ویژگی های مجذوب کننده این خودرو، صندلی های مخملی نرم، داشبورد چوبی و سیستم تعلیق نرم آن بود که رانندگی را بسیار راحت می کرد. شورولت کاپریس به علت طراحی متمایز خود، در فیلم ها و سریال های زیادی مانند The Blues Brothers و Goodfellas دیده شد. این خودرو بعلاوه یکی از مدل هایی بود که در نیروی پلیس آمریکا در دهه 70 مورد استفاده نهاده شد. با شروع دهه 80، طراحی این خودرو تغییر کرد و میزان آن کاهش یافت تا با شرایط تازه بازار مطابقت داشته باشد. اما نسخه های قدیمی تر آن هنوز هم در بین علاقه مندان به خودروهای کلاسیک بسیار پرطرفدار هستند.

8- کرایسلر نیوپورٹ یکی از آخرین بازماندگان طراحی های غول پیکر بود

کرایسلر نیوپورت (Chrysler Newport) یکی از بزرگ ترین و حجیم ترین خودروهای فراوری شده در دهه 70 بود که به عنوان یک سدان لوکس و جادار معرفی گردید. این خودرو دارای طولی بیش از 5.7 متر بود و فضای داخلی آن از بسیاری از رقبا جادارتر محسوب می شد. موتورهای 6.6 و 7.2 لیتری V8 نیوپورت، قدرت زیادی فراوری می کردند اما مصرف سوخت بسیار بالایی داشتند که در دوران بحران سوخت یک نقطه ضعف محسوب می شد. این مدل بعلاوه یکی از آخرین خودروهای آمریکایی بود که از طراحی های کلاسیک با گلگیرهای برجسته، سپرهای کرومی بزرگ و صندوق عقب کشیده استفاده می کرد. نیوپورت در دهه 70 به علت سواری نرم، راحتی بالا و طراحی لوکس مورد استقبال نهاده شد. نسخه استیشن آن نیز برای خانواده های پرجمعیت گزینه ای ایده آل بود. با شروع دهه 80، کرایسلر تصمیم گرفت که میزان خودروهای خود را کوچک تر کند تا با تغییرات بازار هماهنگ گردد. امروزه، کرایسلر نیوپورت یکی از مدل های کلاسیک کمیاب محسوب می گردد که مورد توجه مجموعه داران خودرو واقع شده است.

9- دوج موناکو خودروی پلیس و تعقیب و گریز معروف دهه 70 بود

دوج موناکو (Dodge Monaco) به عنوان یکی از خودروهای پلیس نمادین دهه 70 شناخته می گردد که در بسیاری از تعقیب و گریزهای فیلم های هالیوودی دیده شد. این خودرو دارای یک موتور V8 قدرتمند با حجم 5.9 تا 7.2 لیتر بود که سرعت و شتاب بالایی به آن می بخشید. موناکو به علت قدرت بالای موتور و بدنه محکم، یکی از گزینه های اصلی نیروی پلیس ایالات متحده در دهه 70 بود. در فیلم The Blues Brothers (برادران بلوز)، یک نسخه قدیمی و فرسوده از این خودرو به عنوان خودروی اصلی شخصیت ها استفاده شد که باعث محبوبیت بیشتر آن شد. نسخه های غیرنظامی این مدل نیز برای رانندگانی که به یک سدان بزرگ و قدرتمند احتیاج داشتند، بسیار مجذوب کننده بود. موناکو دارای طراحی کلاسیک با جلوپنجره بزرگ، چراغ های مربعی و بدنه ای کشیده بود که ظاهر خاصی به آن می بخشید. اما با ورود دهه 80 و تغییر استانداردهای مصرف سوخت، فراوری این مدل متوقف شد. امروزه نسخه های سالم موناکو در بازار کلکسیونرها ارزش بالایی دارند، به خصوص مدل هایی که در فیلم های مشهور استفاده شده اند.

10- خودروهای استیشن واگن در دهه 70 به اوج محبوبیت رسیدند

در دهه 70، استیشن واگن ها (Station Wagons) یکی از محبوب ترین خودروها برای خانواده های آمریکایی محسوب می شدند. مدل هایی مانند فورد کانتری اسکوایر (Ford Country Squire)، شورولت کاپریس استیشن (Chevrolet Caprice Wagon) و کرایسلر تاون اند کانتری (Chrysler Town & Country) فضای زیادی برای سرنشینان و وسایل داشتند. این خودروها معمولاً دارای صندلی های ردیف سوم بودند که امکان حمل تعداد بیشتری از مسافران را فراهم می کرد. ویژگی جالب این مدل ها، درب عقب خاص آن ها بود که در بعضی مدل ها به سمت پایین باز می شد و در بعضی دیگر به صورت دو تکه طراحی شده بود. در آن موقع، بسیاری از خانواده های آمریکایی این خودروها را برای سفرهای جاده ای طولانی انتخاب می کردند. بسیاری از این مدل ها دارای طراحی چوبی ظاهری (Woodgrain Panels) در کناره های بدنه بودند که به آن ها جلوه ای خاص می داد. بحران سوخت و افزایش قیمت بنزین در اواخر دهه 70، باعث کاهش فروش استیشن واگن های غول پیکر شد. امروزه، استیشن واگن های دهه 70 به عنوان خودروهای کلاسیک نوستالژیک شناخته می شوند و همچنان هواداران خاص خود را دارند.

11- پونتیاک فایربرد ترنس ام 1977 یکی از نمادهای سینمایی شد

پونتیاک فایربرد ترنس ام (Pontiac Firebird Trans Am) مدل 1977 یکی از معروف ترین خودروهای دهه 70 بود که در فیلم Smokey and the Bandit به معروفیت دنیای رسید. این مدل با رنگ مشکی براق و گرافیک ققنوس طلایی روی کاپوت، یکی از نمادهای سینمای اکشن و جاده ای آن موقع شد. این خودرو به یک موتور V8 با حجم 6.6 لیتر مجهز بود که قدرت بالایی برای تعقیب و گریزهای جاده ای فراهم می کرد. طراحی اسپرت، سپرهای یکپارچه، گلگیرهای پهن و چراغ های مخفی، ظاهر آن را نسبت به سایر مدل های دهه 70 متمایز می کرد. فایربرد ترنس ام در کنار رقیب خود، شورولت کامارو (Chevrolet Camaro)، یکی از پرطرفدارترین خودروهای عضلانی یا ماسل کارهای (Muscle Cars) این دوره بود. فیلم هایی مانند Hooper و Cannonball Run نیز به محبوبیت این مدل یاری کردند. این خودرو تا امروز همچنان یکی از نمادهای خودروهای عضلانی آمریکایی محسوب می گردد و ارزش کلکسیونی بالایی دارد. بسیاری از نسخه های فایربرد ترنس ام دهه 70 در نمایشگاه های خودروهای کلاسیک، مورد توجه علاقه مندان قرار می گیرند.

12- امپالا 1970 آخرین مدل از سری خودروهای عضلانی فول سایز شورولت بود

شورولت امپالا (Chevrolet Impala) مدل 1970 یکی از آخرین خودروهای عضلانی فول سایز آمریکایی بود که قبل از شروع محدودیت های مصرف سوخت و قوانین تازه فراوری شد. این خودرو دارای یک طراحی کشیده، خطوط بدنه عضلانی و جلوپنجره ای عریض بود که آن را به یکی از زیباترین مدل های دهه 70 تبدیل کرد. موتورهای قابل انتخاب برای این مدل، از یک V8 با حجم 5.7 لیتری تا نسخه قدرتمند 7.4 لیتری 454 بیگ بلاک (Big Block 454) متغیر بودند. امپالا در این سال با گزینه های سقف سخت (Hardtop) و کوپه اسپرت عرضه شد که هر دو در بازار مورد استقبال نهاده شدند. این مدل علاوه بر قدرت بالا، دارای امکانات لوکسی مانند سیستم تهویه مطبوع، شیشه های برقی و صندلی های چرمی نرم بود. پس از سال 1970، تغییرات اساسی در قوانین آلایندگی و مصرف سوخت باعث کاهش قدرت موتورهای امپالا شد. با این حال، مدل 1970 همچنان یکی از محبوب ترین خودروهای کلاسیک آمریکایی محسوب می گردد. بسیاری از کلکسیونرها و علاقه مندان به خودروهای عضلانی، این مدل را یکی از آخرین بازماندگان عصر طلایی خودروهای آمریکایی می دانند.

13- لینکلن کانتیننتال مارک IV، ترکیب شکوه و عظمت آمریکایی

لینکلن کانتیننتال مارک IV (Lincoln Continental Mark IV) مدل 1972-1976 یکی از لوکس ترین خودروهای دهه 70 بود که با طراحی فوق العاده خود، حس شکوه و عظمت را به نمایش می گذاشت. این خودرو به عنوان رقیب اصلی کادیلاک الدورادو معرفی گردید و از ویژگی هایی مانند طراحی سقف وینیل (Vinyl Roof)، شیشه عقب بیضی شکل و کاپوت کشیده بهره می برد. موتور استاندارد آن یک V8 با حجم 7.5 لیتر بود که علی رغم وزن سنگین خودرو، سواری نرم و روانی را فراهم می کرد. مارک IV بیشتر به عنوان خودرویی لوکس برای تجار، سیاستمداران و افراد ثروتمند شناخته می شد. داخل کابین آن، ترکیبی از چرم دست دوز، چوب واقعی و داشبورد دیجیتال اولیه دیده می شد که برای آن موقع بسیار پیشرفته بود. یکی از ویژگی های جالب این مدل، سپرهای کرومی بزرگ و جلوپنجره خاص آن بود که در نگاه اول جلب توجه می کرد. این خودرو هنوز هم در بین علاقه مندان به خودروهای کلاسیک لوکس، هواداران زیادی دارد. مارک IV نشان دهنده دورانی بود که لوکس گرایی در صنعت خودروسازی آمریکا به اوج خود رسیده بود.

14- دوج چارجر 1971، یکی از پرطرفدارترین خودروهای عضلانی تاریخ

دوج چارجر (Dodge Charger) مدل 1971 یکی از نمادهای خودروهای عضلانی یا به اصطلاح ماسل کارهای دهه 70 بود که با طراحی خاص خود، همچنان یکی از محبوب ترین خودروهای کلاسیک دنیا محسوب می گردد. این مدل دارای یک بدنه عضلانی، چراغ های مخفی جلو و خطوط بدنه آیرودینامیک بود که آن را از سایر ماسل کارهای آن دوره متمایز می کرد. موتورهای قابل سفارش این مدل شامل نسخه های 3.7 لیتری 6 سیلندر، 5.2 لیتری V8 و نسخه قدرتمند 7.2 لیتری 440 مگنوم (440 Magnum) بودند. نسخه ویژه چارجر R/T با موتور همی 426 (426 HEMI)، یکی از سریع ترین خودروهای خیابانی زمان خود بود. این مدل در سریال تلویزیونی معروف Dukes of Hazzard با نام جنرال لی (General Lee) به معروفیت رسید. دوج چارجر 1971 به علت قدرت بالا، طراحی خاص و معروفیت سینمایی خود، امروزه یکی از گران ترین و پرطرفدارترین ماسل کارهای کلاسیک محسوب می گردد. بسیاری از کلکسیونرها در پی نسخه های سالم این مدل هستند، زیرا ارزش آن ها هر ساله افزایش می یابد.