قلعه نویی و بحران اجماع ملی - دوست داشتنی ها

در شرایطی که هر ساعت احتمال سرمربیگری امیر قلعه نویی در تیم ملی فوتبال کشورمان افزایش پیدا می نماید و خود سرمربی سپاهان هم اخیرا مذاکره با فدراسیون را تایید نموده، به نظر می رسد او با مشکل بزرگی برای تصاحب این سِمت روبرو است.

به گزارش همشهری ورزشی، مساله امیر بیشتر از آنچه فنی باشد، مربوط به وجهه و مقبولیت ملی اوست؛ آیتمی که مخصوصا سال جاری به شکل اساسی به چالش کشیده شده است. اگر مخالفید، کافی است فقط نشست های خبری بعد از بازی روز آدینه بین سپاهان و فولاد را مرور کنید و ببینید جواد نکونام به عنوان رکورددار بازی ملی در فوتبال ایران با چه ادبیاتی به استقبال سرمربیگری قلعه نویی در تیم ملی می رود.

طعنه های بی سرانجام نکو

امیر قلعه نویی و جواد نکونام در این سال ها رابطه چندان خوبی با هم نداشته اند؛ آنقدر که حتی یک بار کارشان با هم به دادگاه کشید.

موضوع به مصاحبه مفصل نکونام علیه قلعه نویی مربوط می شد؛ جایی که او امیر را حتی متهم نموده بود به اینکه از شکست استقلال در داربی معروف ایمون زاید راضی شده است! این بار اما استارت مجادله را شاید خود قلعه نویی در نشست خبری قبل از بازی روز آدینه زد؛ جایی که فوتبال مبتنی بر دفاع- ضد حمله فولاد را کپی برداری نکونام از کارلوس کی روش دانست.

سپاهان بازی را برد، اما بعد از مسابقه نوبت به نکو رسید که تلافی کند. کاپیتان سابق تیم ملی حضور احتمالی قلعه نویی در این تیم را بازگشت به 50 سال قبل دانست، فوتبال او را بکش زیرش دانست و حتی توصیه کرد اگر امیر سرمربی تیم ملی شد، برای استنلی کی روش پاسپورت ایرانی بگیرند که بتواند به تیم یاری کند! این یک کلکسیون بی نقص از کنایه هاست که دست کم تا لحظه تنظیم این مطلب بی جواب مانده، اما لااقل برای ثبت در تاریخ باید بنویسیم رکورددار بازی های ملی در تاریخ فوتبال ایران، حضور قلعه نویی در این تیم را از همه ابعادش به باد نقد گرفت؛ آن هم با این ادبیات تند و تهاجمی. آیا فدراسیون اینها را می بیند؟

مهدی تارتار و فوتبال هوایی

نکونام اما تنها مربی سال جاری لیگ برتر نبوده که بعد از دیدار با امیر قلعه نویی، به فوتبال هوایی تیم های او طعنه صریح زده است؛ چه اینکه قبل از جواد، مهدی تارتار هم چنین کرد.

پس از توقف خانگی سپاهان برابر نفت مسجدسلیمان در دور رفت، قلعه نویی از نوع بازی تیم حریف گله کرد، تارتار هم حسابی از کوره در رفت و گفت: ما مثل برخی ها در خانه نمی نشینیم که اوت انداز، ایستگاهی زن، ارسال کننده و چهار بازیکن دو متری جذب کنیم. ما روی فوتبال و مسائل تاکتیکی وقت می گذاریم. البته که طرفین طبق معمول کمی بعد آشتی کردند، اما خب آنچه تارتار در عصبانیت گفت، احتمالا نظرات حقیقی اش در خصوص سبک مربیگری قلعه نویی بوده است!

از حامیان سنتی هم خبری نیست

اساسا یک جریان فکری در فوتبال ایران وجود دارد که حامی استفاده حداکثری از مربیان داخلی است. دو تن از مشهورترین ستون های این جریان هم محمد مایلی کهن و مجید جلالی هستند. می گویند جلالی در دوران سرمربیگری برانکو و کی روش در تیم ملی، به دو رییس جمهور وقت نامه نوشته و از آنها خواسته مقدمات حضور مربیان ایرانی روی نیمکت این تیم را فراهم بیاورند! وضع حاجی مایلی هم معلوم است.

او به عنوان مثال هم ابتدای فصل و هم بین دو نیم فصل معتقد بود کریم باقری بهترین گزینه برای راهنمایی پرسپولیس است. در عین حال اما این دو مربی و حتی مجموعه کانون مربیان فوتبال ایران هم با همه عرق و علاقه اش به همکاران داخلی، از قلعه نویی حمایت نمی نماید.

مایلی کهن و جلالی سابقه مفصل تنش با قلعه نویی را دارند، اما جالب می گردد اگر بدانید آنها حتی در جدل کلامی امیر با یک مربی خارجی هم به حمایت از طرف خارجی پرداختند. زمانی که قلعه نویی قهرمانی های پرسپولیس با برانکو را مهندسی شده دانست، جلالی به شدت نظر او را رد کرد و مایلی کهن هم گفت: آنهایی که دم از مهندسی می زنند، خودشان دکترا دارند!

پایگاه مردمی اش کجاست؟

نیازی به یادآوری نیست که قلعه نویی در این سال ها شدیدترین چالش های ممکن را با طرفداران پرسپولیس پشت سر گذاشته است.

رابطه او با منتقدانش هم هرگز خوب نبوده و آخرین بار با ادبیاتی عجیب به آنها حمله کرد؛ مصاحبه ای پر از جنجال که بعد از چند ماه هنوز هم افکار عمومی منتظر برخورد فدراسیون با آن است! شاید در این شرایط حمایت کامل طرفداران استقلال از قلعه نویی می توانست حداقلی از پایگاه اجتماعی را برای او بسازد، اما آیا امیر به اندازه جام ها و دستاوردهایش بین آبی ها محبوب است؟ واقعیت آن است که به سختی می توان به این سوال جواب مثبت داد! حواشی رودررویی های او با استقلال طی همین چند سال گذشته را مرور کنید تا خیلی از مسایل دست تان بیاید.