راز علاقه به نوستالژی بازی در پاییز چیست؟ - دوست داشتنی ها

مثلا برای من تماشای فیلم ماهی ها عاشق می شوند یا سریال friends از کارهایی است که هر پاییز انجام می دهم. حتی وقتی پای تلویزیون می نشینم پیژامه پشمی چهارخانه قرمز و سورمه ای ام را می پوشم، هودی گشاد و گرمم را تن می کنم و روی مبل چهارزانو می نشینم. پتو را دور خودم می پیچم و یک فنجان بزرگ شیر گرم همراه با عسل و زنجبیل می خورم. این همان حس نوستالژی جذابی است که با پاییز در ما بیدار می گردد.

اما چرا این حس بیدار می گردد؟ چه چیزهایی با احساس نوستالژی ما گره خورده اند؟ هنوز علت تعیین و ثابتی برای این موضوع پیدا نشده اما می توان دلایل پررنگ و پرتکرار خاصی را پیدا کرد که تقریبا بین همه مشترک هستند. رفتارهایی که تقریبا همه افراد از خود نشان می دهند. در این مطلب از خبرنگاران مگ قرار است درباره ریشه همین نوستالژی بازی ها با هم گپ بزنیم.

موسیقی و نوستالژی

قدرت موسیقی رای نوستالژی بازی از قدرت فصل پاییز بیشتر است. برخی از آهنگ ها به طور اجتناب ناپذیری با سیل خاطراتی از زمان ها و مکان های خاص در زندگی همراه هستند. مثلا ممکن است یک آهنگ در فهرست آهنگ های مورد علاقه تان شما را به روزهای اول دانشگاه ببرد و آهنگ بعدی شما را پرت کند به کافه دنج و خلوتی که برای فرار از شلوغی زندگی، و احتمالا فرار از غم اولین شکست عشقی، به آن پناه می بردید.

تمام خاطرات کودکی، نوجوانی و جوانی به همین ترتیب با هر آهنگ به فکر ما می آید و خنکی پاییز در کنار نور ملایم و عطر خوش پاییزی ما را در خاطرات غرق می نماید. اگر در حال پیاده روی هستید ممکن است بی اختیار به سمت یکی از این مکان های خاطره انگیز بروید و اگر در خانه نشسته اید، ممکن است آغاز کنید به ورق زدن آلبوم عکس های قدیمی و گشتن در آرشیو عکس هایی که سال هاست فراموش شان نموده اید.

اگر هم مثل من اهل نامه نگاری بودید و یک دوست صمیمی نامه ای برای خودتان داشتید، احتمال بعد از آهنگ چهارم یا پنجم به سراغ جعبه نامه ها می روید و آن ها را مرور می کنید. قدرت موسیقی می تواند شما را تا دورترین خاطرات تان ببرد و شیرینی لحظات دور از تکنولوژی در گذشتته را دوباره در فکر شما زنده کند.

بچه ها به چه چیزهای نوستالژی فکر خواهند کرد؟

نکته عجیب برای اغلب والدین این است که بچه ها شان 20 سال بعد چه چیزی را نوستالژی می دانند؟ آیا ممکن است گوشی ها و آی پدهایشان باشد؟ شاید! نگرانی اغلب والدین این است که بچه های امروزی دائم سرگرم گوشی و تبلت هستند و اصلا متوجه گذر سریع زمان نمی شوند. اصلا نمی دانند اگر این روزهای خوش را به فوتبال بازی کردن در کوچه یا خاله بازی نپردازند، وقتی بزرگ شدند خاطرات گرم و دنجی ندارند که در روزهای احساسی و زیبای پاییز به آن ها پناه ببرند.

البته شاید تا آن موقع تکنولوژی آنقدر پیشرفت نموده باشد که گوشی موبایل و تبلت و کنسول های بازی واقعا به یک نوستالژی حقیقی تبدیل شده باشند. کسی خبر ندارد. اما در حال حاضر بهتر است بچه ها را به انجام بازی ها و فعالیت های غیروابسته به تکنولوژی تقویت کنیم تا خاطرات خوبی برای آینده شان ذخیره داشته باشند.

رسانه های اجتماعی و نوستالژی خاطرات

در حال حاضر خاطرات بسیار در دسترس هستند. قبلا هر چند سال یک بار به آلبوم های عکس نگاه می کردیم؛ ولی حالا بیشتر به عکس های قدیمی در شبکه های اجتماعی سر می زنیم و در برترین حالت آرشیو پست ها و استوری هایمان را هم می بینیم. این یک نکته مثبت است، البته به جز مواقعی که مدام خاطراتی برایتان یادآوری می شوید که در روزهای سخت و ترسناک زندگی تان قوی ظاهر شدید و جنگیدید. رفتن به سراغ این خاطرات می تواند پاییز را برایتان خاکستری و افسرده کند.

لذت بردن از نوستالژی

ما باید زمانی را به تماشای عکس های قدیمی اختصاص دهیم و به عکس های قدیمی نگاه کنیم و به یاد بیاوریم که در دهه 70 و 80 چطور بزرگ شدیم، به چه چیزهایی علاقه داشتیم، چه استایلی داشتیم و از چه تفریحاتی لذت می بردیم. حتی می توانید این موضوعات را در گوگل جست وجو کنید و عکس ها یا بلاگ هایی که در این باره نوشته شده است را ببینید.

زندگی مجموعه ای از تجربیات است. سریع می گذرد. ناگهان روزی به خودتان می آیید و متوجه می شوید در حالی که هنوز احساس می کنید 18 سال سن دارید، 40 سالتان شده یا از مرز 40 گذشته اید. سفر زندگی زودتر از آنچه که فکرش را بکنید به انتها می رسد. پس وقتی پاییز از راه می رسد و شما احساس نوستالژی می کنید، باید با آن همراه شوید، یک نوشیدنی کدوحلوایی بدست بگیرید و لابه لای خاطرات قدم بزنید. چه فایده ای دارد تجربیات را جمع آوری کنیم اگر نمی خواهیم از آن ها لذت ببریم؟!

منبع: azcentral