گپ و گفتی با کارگردان سریال پایتخت، ماجرای سیگار کشیدن بهتاش در جنگ با داعش روی دیگری هم دارد - دوست داشتنی ها

به گزارش ، بالاخره دفتر فصل ششم سریال پایتخت بسته شد، با این پیش فرض که به دلیل شیوع کرونا، تیم سازندگان این مجموعه نتوانستند قسمت پایانی این سریال را بسازند و زمان آن به بعد از کرونا موکول شد، اما با این حال نظرسنجی های صدا و سیما نشان می دهد این فصل از سریال پایتخت هم توانست رضایت بینندگان را جلب کند البته شبکه یک سیما هر شب قبل از پخش این سریال از سطح شهر و حتی مردمی که داخل خانه هایشان قرنطینه بودند از پشت آیفون، گزارش مردمی تهیه و پخش می کرد که نظرات مردمی را انعکاس می داد.

همچنین گزارشگر سری هم به بیمارستان ها می زد و نظر پرسنل اعم از پزشکان و پرستاران و بیماران را درباره سریال پایتخت 6 می پرسید.

عده ای با شور و شعف درباره این سریال صحبت می کردند و تعدادی هم انتقاد داشتند. به همین دلیل سراغ سیروس مقدم، کارگردان و سکاندار این سریال رفتیم که تا امروز شش فصل از این سریال را ساخته است و از او درباره حاشیه ها جویا شدیم؛ زیرا این فصل از سریال با حاشیه های زیادی در فضای مجازی رو به رو شد. صحبت های مقدم را در گفت و گوی ذیل می خوانید.

همان طور که می دانید ما سال گذشته در حال تولید و ساخت تله فیلم پایتخت به مناسبت روز پدر بودیم. همه چیز به خوبی پیش می رفت تا این که یکروز مانده به شروع فیلمبرداری، خشایار الوند فوت کرد و همه ما را در سوگی بزرگ فرود برد. خشایار یکی از ارکان اصلی پایتخت بود، 10 سال با تیم پایتخت زندگی کرده، رسانه تلویزیون را به خوبی می شناخت و به فضای پایتخت مسلط شده بود. مرحوم خشایار در کنار محسن تنابنده یک تیم هماهنگ و با تجربه شده بودند؛ بنابراین با فوت آن مرحوم، تله فیلم پایتخت هم نیمه کاره رها شد و ساخته نشد. طبیعی است که گروه بازیگران، هر کدام به سر کار و زندگی خود بازگشتند، محسن تنابنده درگیر دو فیلم سینمایی و یک تئاتر شد، احمد مهرانفر همچنین و مهران احمدی، بهرام افشاری، ریما رامین فر، نسرین نصرتی، هومن حاجی عبداللهی و... بقیه نیز همین گونه.

شما بهتر می دانید که وقتی قرار شد پایتخت 6 برای نوروز امسال ساخته شود، همه این اجزا مجددا بایستی که از تعهداتشان در پروژه های دیگر خلاص بشوند تا بتوانند در یک زمان و تاریخ معین بار دیگر دور هم جمع شوند. از طرف دیگر تفاوت زیادی است بین سریالی که از صفر و ابتدا به ساکن شکل می گیرد تا سریالی که پنج فصل آن پخش شده و کاراکتر ها و بازیگران ثابتی دارد. پایتخت بدون حضور حتی یکی از آن ها امکان تولید ندارد. مثلا نمی شود بازیگر دیگری را به جای یکی از نقش ها (مثلا بهتاش، ارسطو، رحمت یا...) گذاشت و باید صبر می کردیم تا همه از تعهداتشان فارغ شوند.

با این توضیحات زمان می برد تا این اتفاق بیفتد، اما نکته مهم تر و اصلی تر این که حالا در نبود خشایار الوند خدا بیامرز، چه نویسنده ای باید در کنار تنابنده کار را ادامه دهد؟ این سخت ترین بخش کار بود. نویسندگان زیادی دعوت شدند، لطف کرده با تنابنده گپ و گفت کردند، زمان گذاشتند، ولی هیچ کدام خلأ مرحوم خشایار را پر نکردند. طبیعی است زمانی طول کشید تا آرش عباسی به پایتخت ملحق شده و با تنابنده هماهنگ شود. بارها، قسمت اول پایتخت 6 نوشته شده و تنابنده راضی نبود و مجددا بازنویسی می شد. طبیعی هم بود. آرش تازه به پایتخت اضافه شده بود و طول می کشید تا با لحن، زبان و خلق و خوی کاراکتر ها و فضای کلی پایتخت آشنا شود.

همه این مراحل تا آذرماه طول کشید و ما حدود 10 آذرماه فیلمبرداری را شروع کردیم، اما در قصه اصلی ما قرار بود بهتاش در ورزش فوتبال بدرخشد و در فینال به تهران آمده و جذب باشگاه های حرفه ای شود و در کنارش قصه های خانوادگی نقی و بقیه هم به تهران کشیده شود. طبیعی است که ما، چون فیلمنامه هایمان طی مراحل ساخت، نوشته می شد، نمی توانستیم فینال را در ابتدا فیلمبرداری کنیم و از طرفی خبر نداشتیم که اسفندماه کل ایران درگیر ویروس منحوس کرونا شده و تمامی مسابقات ورزشی تعطیل می شود و ستاد مبارزه با کرونا، تجمعات را منع می کند و قرنطینه خانگی حاکم می شود؛ بنابراین اواخر اسفندماه که می خواستیم فینال پایتخت 6 را فیلمبرداری کنیم، عملا دیگر امکانش وجود نداشت.

اساسا وظیفه طنز این است که ناهنجاری ها و معضلات اجتماعی، سیاسی و اخلاقی را با زبان و لحن شیرین نقد کند و به چالش بکشد و در نتیجه گیری هم امیدبخش و روشن باشد. در تمام دنیا، مباحث مشترکی برای طنازی و شوخی وجود دارد؛ مباحثی مثل سیاست، اقتصاد، اجتماع، اخلاق و.... این شوخی ها به وفور و به مراتب بیشتر را در فضای مجازی و در محاوره مردم دنیا شاهد هستیم. شوخی با رئیسان جمهور، سیاسیون، ملکه الیزابت و... یا طنازی با گرانی، تورم، قیمت ها و... خیلی موارد دیگر.

در پایتخت 6 هم تلاش کردیم با حفظ خطوط قرمز سازمان (قانون، شرع و عرف) وارد فضا های شیرین بشویم و با لحن تازه تر و نوتری، جنس متفاوتی از کمدی را تجربه کنیم. باید قبول کرد که پایتخت همواره ساختارشکنی کرده و حرف های تازه ای زده و به همین دلیل است که مردم اکثرا دوستش دارند و احساس می کنند که شوخی ها، کهنه، تکراری و از مد افتاده نیست. من همین جا از سیاسیون و بزرگانی که به خاطر علاقه قلبی مان به آن ها و راحتی و احساس صمیمیتی که با آن ها داریم، اجازه دادند، سعه صدر به خرج دادند و صبوری کردند تا این طنازی ها شکل بگیرد، تشکر می کنم.

در طول پخش سریال پایتخت اتفاقاتی افتاد که من لازم می دانم توضیحاتی بدهم. اولا فیلمنامه های پایتخت 6، مثل بقیه پایتخت ها و سریال های دیگر تلویزیون تا مطالعه نشود، اصلاح نشود و توسط مشاور و ناظر پروژه تایید نشود، اساسا اجازه فیلمبرداری ندارد؛ بنابراین این گونه نیست که فیلمنامه تصویب شده با فیلمنامه ساخته شده، زمین تا آسمان فرق می کند. البته گاهی مواقع سکانس ها یا دیالوگ هایی در حین اجرا دستخوش تغییرات می شود که این هم ذات هنر و خلاقیت و فکر جمعی در حین اجراست.

حالا ما در زمان ساخت و تصویب فیلمنامه مواردی را داشته ایم که به لحاظ سیاسی، اجتماعی، امنیتی، اخلاقی و دینی، مسئله ای نداشته است. اما در زمان پخش بنا به دلایل متعدد، همان مورد بی مساله، حساسیت برانگیز شده و طبیعی است که با کمک ناظران پخش و مشاور سازمان، بایستی اصلاح شود. به طور مثال ما در زمان ساخت با موردی شوخی کردیم که در فیلمنامه ما به بحث مهاجرت می پرداخت، بعد ها در فضای مجازی کلیپی پخش شد که همین موضوع ایجاد مساله و بحران کرده بود، طبیعی است که ما در زمان پخش باید این شوخی مان را تلطیف یا حذف می کردیم که خدای نکرده حمل بر توهین به آن شخص یا حمایت یا تکذیب آن شخص نشود. در صورتی که در زمان نگارش فیلمنامه، اصلا هنوز چنین اتفاقی در فضای مجازی نیفتاده بود؛ بنابراین به اعتقاد بنده اگر حذف دیالوگ یا صحنه ای، منجر به تغییر ماهیت و محتوای آن سکانس بشود به منزله سانسور است و در غیر این صورت واقعا ملاحظات پخش و مراقبت از سریال است که مورد هجمه یا سوءبرداشت نشود و کل اثر را تحت الشعاع قرار ندهد. ما باید امانتدار خوبی باشیم. پایتخت یا هر سریال دیگری، به امانت دست ما سپرده شد و وظیفه ما و مدیران سازمان و عزیزان پخش، حفظ این امانتداری است.

هر اثر نمایشی را باید متناسب با شرایط ساخت و تولید و پخش آن اثر مورد ارزیابی قرار داد. هر اثر هنری از آنجا که زاییده ذهن، فکر و اندیشه انسان است و انسان ها مدام در حال تجربه اندوزی و کسب آگاهی هستند، قاعدتا محصول دانش تولید کنندگان در همان مرحله از شناختشان از دنیا، جامعه و ... است؛ بنابراین وجود کاستی ها، ضعف ها و اشتباه های سهوی در کنار نقاط مثبت و مفید امری طبیعی است.

در پایتخت 6 تلاش شد مشکل تازه تر و نوتری از کمدی را به نمایش بگذاریم. نویسندگان سعی کردند وارد فضا هایی شوند که طی این سال ها کمتر به آن ها پرداخته شده بود و همین باعث شد مخاطبان همچنان با پایتخت 6 همذات پنداری کرده و تصویر واقعی خود و جامعه شان را در آینه تلویزیون ببینند.

پایتخت نقاط قوت بیشماری دارد، فضای تازه تر در مصاحبه ها و دیالوگ ها، ایجاد شوخی و خنده به کمک موقعیت ها نه صرفا با دیالوگ و حرکات فیزیکی. البته در کنار این نقاط قوت، طبیعی است که نقاط ضعفی هم وجود دارد که باید در زمان مناسب و کارشناسان خبره مورد نقد و بررسی قرار گیرد.

از قدیم گفته اند: ادب از که آموختی، گفت از بی ادبان، ... ما برای این که به نقد رفتاری و گفتاری حاکم بر جامعه مان بپردازیم، قطعا باید چالش ایجاد کنیم. ما همه شاهد هستیم در جامعه، در فضای مجازی، در زندگی روزمره مان با پرخاشگری، تندخویی، کم تحملی، بدزبانی و ... روبه رو هستیم. این فاصله بین لحن و ادبیات نسل قبل با نسل امروز مساله ای جدی است. ما برای این که وارد این چالش شویم باید بد و خراب را نشان دهیم تا در کنارش خوب و درست را به تصویر بکشیم. در پایتخت 5 هم ما شاهد همین چالش رفتاری و گفتاری بودیم. بهتاش به عنوان کننده نسل عصبی و پرخاشگر و طیفی از جوانان امروز، در گرماگرم جنگ با داعش در سوریه، سیگار می کشد و تندخویی می کند، اما به محض آن که پای کیان خانواده و ناموس وطن وسط می آید، همین جوان عاصی و تندگو به قهرمانی تبدیل می شود و جانش را برای خانواده و وطنش به خطر می اندازد.

ما در قسمت 15 سریال پایتخت 6 می بینیم همین بهتاش که با پدرش تندخویی می کند، به محض آن که صحبت از قرارداد 500 هزار یورویی اش می شود، به ارسطو می گوید که بخشی از پولش را می خواهد برای خانواده اش بفرستد، چون به آن ها مدیون است. جوانان امروز ما ممکن است بعضی مواقع تندخو شوند و با بزرگ تر های خود به جر و بحث بپردازند (که با توجه به جوانی و شرایط اجتماعی طبیعی است)، اما این ظاهر ماجراست، آن ها از صمیم قلب و با تمام وجود خانواده خود را دوست دارند و به خوشبختی آن ها فکر می کنند بنابراین مباحث اخلاقی خانواده در پایتخت را باید از این دریچه دید.

تسلیت شاعران و ترانه سرایان به سازندگان یک کلیپ جنجالی/ از توهم خوانندگی تا استفاده ابزاری از زنان!

ناگفته های یک زن سعودی از بن سلمان/ این احمق کینه ای شیطان را هم درس می دهد!

ماجرای بچه ننه ای که امپراتور شد!

تیک تاک بمب ساعتی کرونا در اردوگاه های آوارگان سوری

آموزش آشپزی؛ از دیگچه مشهدی و کیک برنج تا رولت خاگینه خرما

اذعان اندیشکده غربی به ناتوانی پدافند امریکایی مقابل ایران

من یوسف (فقط) پانزده سال دارم!

مصرف این ویتامین بدون تجویز پزشک ممنوع!

منبع: جام جم