تقسیمات شهری سوچی و بناهای مجذوب کننده آن - دوست داشتنی ها

سوچی در تقسیمات شهری به چهار بخش تقسیم می­شود: بخش سنترالنی سیتی، بخش لازارفسکوی سیتی، بخش خوستینسکی سیتی و آدلرسکی سیتی. بخش سنترالنی سیتی که ناحیه میانی شهر را شامل می­ شود، از لحاظ مساحت، کوچک ترین بخش است و سه بخش دیگر تا حدودی هم اندازه هستند. البته بخش لازارفسکوی سیتی بزرگترین بخش است. از لحاظ جمعیتی، جمعیت بخش سنترالنی سیتی تقریباً دو برابر هر یک از سه بخش دیگر است. با خبرنگاران همراه باشید:

بخش سنترالنی سیتی

اولگ سولداتوف در یک کنسرت به همراه یک گیتاریست استرالیایی به نام جوآنا بیستینر در اورگان و در خانه موسیقی سوچی سمفونی ارکستر سوچی را برگزار نمود (13 دسامبر 2013)

بخش سنترالنی سیتی یا همان بخش مرکزی سوچی مساحتی بالغ بر 32 کیلومتر مربع (12 مایل مربع) را در بر می ­گیرد و بر اساس سرشماری سال 2010 جمعیت آن 137677 نفر است. موارد قابل توجه درباره این بخش عبارتند از:

• کلیسای جامع میکاییل آرکانگل: کلیسای کوچکی که در سال های 1873 تا 1891 با طراحی کامینسکی برای بزرگداشت پیروزی جنگ قفقاز بنا شده است.
• ستون گرانیت قرمز آرکانگل که در سال 2006 برای یادبود سربازان روس که در جنگ قفقاز در سوچی کشته شدند، ساخته شد. بالای این ستون یک مجسمه هفت متری برنزی از حامی مقدس سوچی، فرشته بزرگ، میکاییل قرار گرفته است.
• موزه هنر سوچی ساختمانی بسیار بزرگ با یک رواق چهار ستونی است که ساخت آن در سال 1939 به انتها رسید. طراحی نئوکلاسیکال آن را ایوان زولتوفس انجام داده است.
• باغ سوچی، باغی بزرگ با گونه ­های گیاهی متفاوت و درختان استوایی از کشورهای مختلف است و شهرداری هایی از شهرهای سراسر دنیا خیابانی با چشم اندازی زیبا از درختان نخل را به نام خیابان شهرداری ها (می یرز عاللی) در این باغ ساخته ­اند.
• درخت دوستی یک درخت پیوندی مرکبات است که در سال 1934 در باغ نیمه گرمسیری بوتانیک کاشته شده است. از سال 1940 به بعد انواع مختلفی از درختان از کشورهای مختلف به عنوان نمادی از آشتی و صلح به این درخت پیوند زده شده ­اند. موزه باغ درخت دوستی کلکسیونی از 20هزار یادبود از سراسر دنیا را در خود جای داده است.
• ساختمان تئاتر زمستان بنای نئوکلاسیک دیگری در سوچی است که با 88 ستون کورنتی احاطه شده است و پیاده رویی سنگ فرش با مجسمه هایی از ترپسی کور، ملپومه ­نه و تالیا ساخته دست ورا موخینا بر زیبایی این ساختمان می ­افزاید. (ساخته شده در 1934-1937)
• سالن خانه موسیقی و ارگان. این ساختمان که در مرکز شهر واقع شده است ارگان­ ها، سمفونی ­ها، اتاق-گروه، مجموعه خوانندگان و کنسرت ­ها را هدایت می­کند. در تمام طول سال بازیگران و هنرمندان محلی گروه­های هنری شهر، هنرپیشگان مشهور روسی و بین ­المللی و برندگان مسابقات بین ­المللی در ارکستر سمفونی سوچی به اجرای برنامه و کنسرت می ­پردازند.
• مناره 71 متری ممتاز و چهار مجسمه نمایانگر که چهار جهت اصلی هستند ترمینال مسافربری ماریتیمه (1955) را قابل توجه ساخته است.
• ساختمان راه آهن (1952) یکی از جالب توجه ­ترین ساختمان­ های سوچی است.
• واسیلی الکسه ­یه ­ویچ خولوداف در سال 1883 پارک ریویه ­را را در قسمتی از شهر بنا کرد که بعدها به نام خولودفسکایا نامیده شد. این پارک در بین گردشگران و مردم منطقه معروفیت بسیاری دارد. این پارک جاذبه ­های زیادی دارد از جمله مجسمه ­های خنده ­دار و همچنین کوچه باغ دوستی با درختان مگنولیا که از طریق کیهان­ نوردان شوروی کاشته شده ­اند.

بخش لازارفسکوی سیتی

تئاتر تابستانی

بخش لازارفسکوی سیتی در ناحیه شمال ­غرب مرکز شهر واقع شده است؛ براساس سرشماری سال 2010 جمعیت این منطقه 63894 نفر اعلام شد. این بخش بزرگ ترین بخش این محدوده است و مساحتی بالغ بر 1744 کیلومتر مربع (673 مایل مربع) را دربر می­گیرد.

لازارفسکوی در 59 کیلومتری (37 مایلی) مرکز شهر قرار گرفته است و یک استخر دلفین­ ها، یک کلیسای قدیمی (1903) و یک کلیسای تازه (1999) دارد. قدیمی ­ترین بنای این منطقه یک پایگاه مرزی دورافتاده ارتش روسیه در سال 1839 بوده که بعدها به نام میخاییل لازارف، لازارفسکوی نامیده شده است.

• لو که در 18 کیلومتری (11مایلی) از مرکز شهر قرار گرفته است زمانی متعلق به شاهزاده لوو بوده است، شاهزاده­ ای از خانواده اشرافی آبخازیان که ادعا داشتند از نسل شاه آنوس هستند و امپراطور هراکلیوس در سال 623 بعد از میلاد آن­ها را از مقام خود عزل کرده است. خرابه­ های یک کلیسای قرون وسطایی در این بخش قرار گرفته است که در قرن هشتم کشف شد و در قرن یازدهم بازسازی شد و در اواخر قرون وسطی به یک قلعه نظامی تبدیل گشت.

• داگومیس که در فاصله 18کیلومتری (11 مایلی) از مرکز شهر قرار گرفته است نیز به خاطر مزارع و کارخانجات چای و باغ گونه ­های گیاهی ­اش معروفیت یافته است. این باغ به دستور نیکلاس دوم ساخته شد. یک هتل بسیار بزرگ در سال 1982 در این منطقه بنا گشت. داگومیس در مجاورت بوچاروف روچی که خانه ییلاقی فورشی ­لف بوده و در دهه 1950 ساخته شده قرار گرفته است. این خانه بعدها به عنوان اقامت گاه رییس جمهور روسیه مورد استفاده قرار گرفت، مکانی که او اغلب اوقات فراغت و تعطیلات خود را در آن می­گذراند و جلسات خود با مسوولین را برگزار می­ کرد.